ماهي شدم تا در زلالت جا بگيرم

قلاب آوردم كمي دريا بگيرم

من روزه داري مي كنم با بوسه هايت

بگذار تا در چشم تو احيا بگيرم

قهرند با هم پلكهايم كاش با تو

خوابي براي بالش فردا بگيرم

اين جمله هاي من بدون تو چه سختند

يك شب مرا از اين من تنها بگيرم

در انتظارت آنقدر اي ماه از شب

بالا ميايم تا كه دستت را بگيرم

دل من!باز مثل سابق باش

با همان شور و حال عاشق باش

مهر ورز و دم غنیمت دان

عشق می باز و با دقایق باش

بشکند تا که کاسه ات را عشق

از میان همه تو لایق باش

خواستی عقل هم اگر باشی

عقل سرخ گل شقایق باش

شور گرداب و کشتی سنگین ؟

نه اگر تخته پاره قایق باش

بار پارو و لنگر و سکان

بفکن و دور از این علایق باش

هیچ باد مخالف اینجا نیست

با همه بادها موافق باش

یک روز پنجره مانیتور را باز کردیم

دیدیم دنیای مجازی

پر از نفس های تازه ی هوا و پر از چلچله هاست

شما با دست های مهربان به سوی ما می آمدید

ما پرنده دل هامان را درسکوت شما پرواز دادیم

ودیدیم که دنیای مجازی بی لبخند چقدر تاریک اند

و ما چقدر میتوانیم یکدیگر را دوست بداریم

آنقدر حقیقت داری که

رویای من از خواب می پرد

من از صبوری خاک عاشق ترم

بیا با هم جوانه کنیم

دلتنگی شاید زمستانی است

در انتظاربهار...