خورشید پشت ابر اگر دلبری کند
شعرم چگونه دعوی افسونگری کند

تقدیر روشنش به گلستانه وحی کرد

نرگس برای چشم جهان مادری کند

من کیستم که شاعر شمس زمان شوم؟

دست غریب عشق مگر یاوری کند

این بیت ها چکیده دردند و اشک و آه
فکری به حال آخرت این آخری کند

تاج گل است و حلقه گل،مقدم تورا
فرش از دل شکسته، گلِ پرپری کند

سی مرغ را تشرف دیدار ممکن است
هدهد اگر دوباره پیام آوری کند

بال و پرم شکست درین انتظار کاش
این شعررا نگاه تو بال و پری کند