پروانه ها
بارها خیره شده‌ام به سادگی پروانه‌ها
كه ساده در باد می‌روند
از شاخه‌ای به شاخه‌ی دیگر
از ارتفاعی به ارتفاع دیگر
وقتی‌كه مثل كاغذ در باد تا می‌شوند
وقتی‌كه روی سطح آب راه می‌روند
وقتی‌كه رویِ بندِ رخت
روی لباس‌های نازک و نم‌دار تو می‌نشینند
و با بوی تو می‌آمیزند
تب می‌كنند و بی‌تاب از این شانه به آن شانه‌ی باد می‌نشینند
كوتاه است عمرشان
كوتاه‌تر از عمر شبنمی كه بر گلبرگ‌ها می‌نشیند
