گاه که روز بی‌سایه می‌گذرد

و شب

بی‌رویایی از تو

مهتاب نمی‌شود

باران شکلی از کلمه‌هایی است

که چشم‌های تو با من می‌گویند

...

تو آن کمان نوری

که هیچ پایانیش نیست

و ما هنوز چشم‌انتظار چشم‌اندازی

از نگاه تو

سرگردانیم در باغ‌ سایه‌ها

این موج افتاده بر ماسه‌ها را

دریا باش

تا امید غلتیدن یابد

با تو یکی شود