وقتی که مهربانی را هدیه می کنی

و اشک را بدرقهء راه

حتی بهار هم عاشق می شود - پائیز را

آری دوست من

ما با هم هستیم

حتی وقتی که خاکمان - بستر گلهای بنفشه است

و ذرات وجودمان - در رگهای برگ تاک

هم از اینروست اگر که مست اند - عالم و آدم

از طراوت مهربانی ما

...حتی وقتی از آسمان - غصه می بارد