اهدا به همه دختران !





یار با من همنوا شد از وفای من شکست


درد با من آشنا شد از نوای من شکست


عقده یی می خواست تاروزی گلوگیرم کند


باخروش ِ نعره ی بی انتهای من شکست


ایده های ( مرد) سد بودن و( بودم ) نشد


کاخ ِ تنگ ِ چشم ِ دنیارا صدای من شکست


من نه تنها زن نه تنها مادرم یا همسرم


عشق این القاب را یکسر به پای من شکست


جلوه ی بالابلند ِ آرزو در من دمید


ساحل ِ آرامشم را ناخدای من شکست


من خودم هستم خودم، بالاتر از القاب ِ تو!


این ( بهای) ظاهری اصل ِ بهای من شکست


کاش اسم ِ بامسمایی به من پیدا کنی


ای که بازار ِ فریبت را بقای من شکست!